علائم و راه های درمان زخم روده

زخم روده

کولیت لسری (UC) یک بیماری طولانی مدت است که منجر به التهاب و زخم روده بزرگ و راست روده می شود. علائم اولیه بیماری فعال , درد شکمی,اسهال مخلوط با خون و یا  کاهش وزن ، تب و کم خونی می باشد. غالباً، علائم به آهستگی ظاهر می شوند و از خفیف تا شدید متغیر هستند. عوارض ممکن است شامل گشاد شدن غیرطبیعی روده بزرگ (مگاکولون) ، التهاب چشم ، مفاصل یا کبد و سرطان روده بزرگ باشد.

علت UC ناشناخته است اما برخی نظریه ها شامل اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن ، ژنتیک ، تغییر در باکتریهای طبیعی روده و عوامل محیطی  را ارائه میدهند  کشورهای پیشرفته بیشتر است و برخی معتقدند که این نتیجه قرار گرفتن در معرض کمتر عفونت های روده ای یا رژیم غذایی و سبک زندگی غربی است.  تشخیص  این بیماری به طور معمول توسط کولونوسکوپی با نمونه برداری از بافت انجام می شود.

علائم و درمان زخم روده

تحققیات نشان میدهد که تغییرات رژیم غذایی ، مانند حفظ رژیم غذایی با کالری بالا یا رژیم بدون لاکتوز ، ممکن است علائم را بهبود بخشد. از چندین دارو برای درمان علائم و ایجاد و حفظ بهبودی استفاده می شود ، از جمله آمینو سالیسیلات ها مانند مزالازین یا سولفاسالازین ، استروئیدها ، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند آزاتیوپرین و درمان بیولوژیک. اگر روده بزرگ باشد و به درمان پاسخ ندهد یا عوارضی مانند سرطان روده بزرگ ایجاد کند ، برداشتن روده بزرگ با عمل جراحی ممکن است لازم باشد.  برداشتن روده بزرگ و راست روده به طور کلی این بیماری را درمان می کند.

همراه با بیماری کرون ، از سال 2015 حدود 11.2 میلیون نفر تحت تأثیر این بیماری قرار گرفتند.  هر ساله این بیماری به تازگی در 1 تا 20 نفر در هر 100000 نفر اتفاق می افتد و 5 تا 500 نفر در هر 100000 نفر به این بیماری مبتلا می شوند.

این بیماری در آمریکای شمالی و اروپا بیشتر از سایر مناطق شیوع دارد.  غالباً این بیماری در افراد 15 تا 30 ساله یا در افراد بالای 60 سال شروع می شود. به نظر می رسد مردان و زنان به نسبت مساوی تحت تأثیر قرار می گیرند. همچنین از دهه 1950 این بیماری شیوع بیشتری داشته است.

زخم روده بزرگ

زخم روده یا کولیت زخمی، جز اختلالاتی است که در نتیجه ی آن، التهاب روده ایجاد می شود. با توجه به نقش مهمی که روده بزرگ در دفع پسماند های غذایی دارد، بنابراین بروز کولیت روده می تواند مشکلات متعددی را به همراه داشته باشد. در صورت بروز مشکلات جدی ناشی از کولیت زخمی، مراجعه به فوق تخصص کولونوسکوپی و دکتر گوارش الزامی می باشد.

بیماری کولیت زخمی به عنوان یک بیماری مزمن شناخته می شود که می تواند به صورت طولانی مدت، روده ها را درگیر نماید. عوارض ناشی از این بیماری معمولا به صورت التهاب و یا زخم در ناحیه روده بزرگ یا راست روده می باشد. این بیماری معمولا به صورت قطعی درمان نمی شود اما در صورت مراجعه به موقع به مراکز درمانی و همچنین مراجعه به فوق تخصص گوارش، می توان از عوارض آن پیشگیری کرد و به درمان آن نیز پرداخته شود.

دستگاه گوارش

افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو معمولاً دچار اسهال مخلوط با خون می شوند ،این بیماری بصورت شروع تدریجی ای  است که برای مدت زمان طولانی (هفته ها) ادامه دارد. علائم اضافی ممکن است شامل بی اختیاری مدفوع ، افزایش دفعات حرکات روده ، ترشحات مخاطی و اجابت مزاج شبانه باشد. با پروکتیت (التهاب راست روده) ، افراد مبتلا به UC ممکن است دچار فوریت یا تنسم راست روده شوند ، که تمایل فوری به تخلیه روده ها می باشد.

 

به دلیل تمایل به مدفوع علی رغم حجم کمی از مدفوع ، ممکن است از تنسموس به عنوان یبوست تعبیر اشتباه شود. اسهال خونی و شکم درد ممکن است از ویژگی های بارز در نوع حاد آن باشد.  شدت درد شکم با UC از ناراحتی خفیف تا حرکات روده ای بسیار دردناک و گرفتگی شکم متفاوت است. فرکانس بالای حرکات روده ، کاهش وزن ، حالت تهوع ، خستگی و تب نیز در طی شراره های بیماری شایع است.

خونریزی مزمن از دستگاه گوارش ، التها  ب مزمن و کمبود آهن اغلب منجر به کم خونی می شود ، که می تواند کیفیت زندگی را تحت تأثیر قرار دهد. که حتما باید به  تخصص گوارش مراحعه کنید .

تظاهرات بالینی کولیت اولسراتیو به میزان روند بیماری بستگی دارد. میتوان گفت که  تا 15٪ افراد ممکن است با شروع علائم اولیه دچار بیماری شدید شوند. نسبت قابل توجهی (تا 45٪) از افراد با سابقه UC بدون علائم مداوم (بهبودی بالینی) دچار شواهد عینی التهاب مداوم میشوند.  کولیت اولسراتیو با یک روند التهابی عمومی همراه است که می تواند بسیاری از قسمت های بدن را تحت تأثیر قرار دهد. بعضی اوقات ، این علائم مربوط به خارج روده است که میتواند از علائم اولیه بیماری باشد.

میزان درگیری

طبقه بندی کولیت که اغلب در تعریف میزان درگیری کولیت اولسراتیو ، با پروکتیت (آبی) ، پروکتوسیگموئیدیت (زرد) ، کولیت سمت چپ (نارنجی) و پانکولیت (قرمز) استفاده می شود. همه کلاسها از انتهای راست روده گسترش می یابد.

بر خلاف بیماری کرون ، که می تواند مناطقی از دستگاه گوارش خارج از روده بزرگ را تحت تأثیر قرار دهد ، کولیت اولسراتیو معمولاً به روده بزرگ محدود می شود. التهاب در کولیت اولسراتیو معمولاً مداوم است ، به طور معمول رکتوم را درگیر می کند ، درگیری پروگزیمال (به روده بزرگ سیگموئید ، روده صعودی و غیره) گسترش می یابد. و در مقابل ، التهاب با بیماری کرون اغلب تکه تکه است ، به اصطلاح بصورت “ضایعات جست و خیز” می باشد.

این بیماری بسته به میزان درگیری بیمار ، به میزان درگیری طبقه بندی می شود که شامل موارد زیر است :

• پروکتیت (التهاب مقعدی)
• کولیت سمت چپ (التهاب تا کولون نزولی)
• کولیت گسترده (التهاب نزدیک به روده بزرگ)

پروکتوسیگموئیدیت التهاب راست روده و روده بزرگ سیگموئید را توصیف می کند. پانکولیت ، درگیری کل روده بزرگ را نشان می دهد که از راست روده تا سکوم گسترش می یابد. در حالی که معمولاً با بیماری کرون در ارتباط است.

ایلئیت (التهاب ایلئوم) نیز در UC رخ می دهد. حدود 17٪ از افراد مبتلا به UC به بیماری ایلئیت مبتلا هستند. ایلئیت معمولاً در شرایط پانکولیت (در 20٪ موارد پانکولیت) رخ می دهد ،  و تمایل به ارتباط با فعالیت کولیت دارد. این بیماری به اصطلاح “ایلئیت بک واش” است که می تواند در 10-20٪ افراد مبتلا به پانکولیت ظاهر شود و اعتقاد بر این است که اهمیت بالینی کمی دارد.

شدت بیماری زخم روده

علاوه بر میزان درگیری ، UC با شدت بیماری نیز مشخص می شود. شدت بیماری با علائم ، نشانگرهای عینی التهاب (یافته های آندوسکوپی ، آزمایش خون) ، سیر بیماری و تأثیر بیماری بر زندگی روزمره تعریف می شود. بیماری خفیف با کمتر از چهار مدفوع در روز ارتباط دارد. علاوه بر این ، ممکن است به طور متناوب فوریت خفیف و خونریزی مقعدی رخ دهد.  بیماری خفیف فاقد علائم سیستمیک سمیت است و سطح طبیعی مارکرهای التهابی سرم (میزان رسوب گلبول های قرمز و پروتئین واکنش پذیر C) را نشان می دهد.

 

بیماری متوسط ​​تا شدید با بیش از شش مدفوع در روز ، مدفوع مکرر خونی و فوریت ارتباط دارد. درد متوسط ​​در شکم ، تب کم درجه( 38 تا 39 درجه سانتیگراد (100 تا 102 درجه فارنهایت) و کم خونی ممکن است ایجاد شود (75٪ از حد طبیعی)

بیماری فولمینانت با بیش از 10 بار اجابت مزاج در روز ، خونریزی مداوم ، سمیت ، حساسیت شکمی و اتساع شکم ، نیاز به انتقال خون و اتساع روده بزرگ (انبساط) ارتباط دارد. افراد مبتلا به UC فولمینانت ممکن است دارای التهابی باشند که فراتر از لایه مخاطی است  و باعث اختلال در تحرک روده بزرگ شود همچنین منجر به مگاکلون سمی نیر میشود. اگر غشای سروز درگیر باشد ، ممکن است از سوراخ روده بزرگ استفاده شود.

لازم به ذکر است که کولیت اولسراتیو ممکن است بهبود یابد بهبود بیماری با مدفوع تشکیل شده ، عدم وجود اسهال خونی ، رفع اضطرار و سطح طبیعی مارکرهای التهابی سرم مشخص می شود.

علائم زخم روده

کولیت زخمی نیز همانند دیگر بیماری های مزمن، دارای علائم و نشانه هایی است. اما مهم ترین دردی که تقریبا در همه ی بیماران مبتلا مشترک بوده، احساس درد در قسمت های پایین شکم و سمت چپ آن می باشد. البته علائم شایع دیگری را نیز می توان برای کولیت زخمی در نظر گرفت. از جمله خونریزی بخش رکتوم روده که باعث نگرانی و حتی ترس افراد مبتلا می شود.

دیگر علائم شایع زخم روده که در بیماران مختلف رخ می دهد، شامل موارد زیر خواهد بود: درد های شدید و مداوم در ناحیه زیر شکم و معمولا با حرکت روده همراه است، احساس نیاز شدید به دفع مدفوع حتی در صورت خالی بودن روده، احساس دفع ناقص مدفوع، تب، کم خونی، خستگی شدید، خونریزی و سوزش ناحیه مقعد، بی اشتهایی و کاهش وزن. البته هر بیمار با توجه به مقدار پیشرفت بیماری و شدت آن، می تواند علائم مختلفی را نشان دهد.