ترشح گوش با جرم گوش فرق داره.
ترشح از گوش همراه با درد،
ميتونه نشان دهنده وجود يك عفونت حاد در گوش خارجى باشه كه معمولاً همراه با تِنْدِرْنِس است؛ به اين معنى كه با دست زدن به لاله گوش، درد احساس ميشه.
براى جلوگيرى از اين شرايط توصيه ميشه كه بيش از حد از هدفون و هندزفرى استفاده نكنيم؛
چون باعث بسته بودنِ مجراى گوش و فراهم كردنِ شرايط مساعد براى ايجاد عفونت ميشه.
بعد از شنا يا حمام، با استفاده از سشوار (از فاصله دور و با بادِ سرد يا ملايم) گوش رو خشك كنيم.
(باد گرمِ سشوار ميتونه عاملى براى ايجاد قارچ يا عفونت گوش باشه.)
با سمعك، هدفون يا هندزفرى نـــخوابيم.
اگر از سمعك استفاده ميكنيم،
حداقل هفته اى يك بار قالب سمعك رو با روش هاى مخصوص، تميز كنيم؛
حداقل ماهى يك بار فيلتر سمعك رو عوض كنيم؛
حداقل سالى يك بار، قالب جديد بگيريم
و از قالب هاى قديمى، دِفُرمه و تغيير رنگ داده استفاده نكنيم.
در صورتى كه عفونت ايجاد شده باشه،
توصيه ميشه كه سريعاً تحت نظر پزشك
(متخصص گوش و حلق و بينى)
قرار بگيريم و تا زمانى كه دوره درمانى تمام نشده،
از سمعك استفاده نـــكنيم.
استفاده از سمعك در اين شرايط باعث ميشه مجراى گوش بسته بمونه و شرايط براى بدتر شدنِ عفونت فراهم باشه.
از طرفى ممكنه ترشحات موجود در كانال گوش، وارد قالب سمعك يا خود سمعك بشه،
بنابراين هم به سمعك آسيب ميزنه
هم باعث ميشه ميكروب توى سمعك بمونه و دوباره عفونت ايجاد كنه.
استفاده از هدفون و هندزفرى هم (به همين دليل كه در مورد سمعك توضيح داده شد)در چنين شرايطى ممنوعه.
همچنين استفاده از گوش پاك كن هم ميتونه باعث ايجاد زخم، التهاب گوش و در نتيجه بدتر شدنِ عفونت بشه.
ترشح گوش ميتونه نشانه وجود عفونت حاد گوش ميانى هم باشه كه معمولاً همراه با پارگى پرده گوش اتفاق ميفته.
اما ترشح بـــدون درد،
ميتونه خطرناك تر و نشان دهنده وجود يه عفونت قديمى و مزمن(به خصوص در گوش ميانى) باشه.
در مواردى كه بعد از آنتى بيوتيك تراپى قوى سيستميك و موضعى، ترشح همچنان وجود داشته باشه
(كه اكثراً ترشح بدبو هم هست،) به وجود “كُلِسْتِئاتوما” شك ميكنيم.
“ترشحات خونى” و همينطور “ترشحات شفاف و بى رنگ” ممكنه نشانه وجود عامل خطر باشند و حتماً بايد توسط پزشك متخصص (گوش و حلق و بينى) پيگيرى بشن.
تیم تخصصی مجتمع پزشکان افق اشنویه
